Temat wykładu brzmiał „Polska wobec wielkiego głodu na Ukrainie 1932-1933”. Profesor wygłosił także wykłady na Lwowskim Uniwersytecie Państwowym im. I. Franki oraz w Centrum Kultury Polskiej i Dialogu Europejskiego w Iwano-Frankowsku.
Prof. Jan Jacek Bruski wystąpił z błyskotliwym wykładem (3.03.2014 r.) dotyczącym trudnego tematu reakcji Polski i świata na Wielki Głód na Ukrainie w latach 1932-1933. Nasz gość przeanalizował działania ówczesnych polityków europejskich, a także korespondentów zachodnich w ZSRR, którzy niestety z powodu koniunktury politycznej i interesów własnych celowo ukrywali prawdę o Wielkim Głodzie na Ukrainie.
Niestety do tego grona dołączyła ówczesna Polska, choć gwoli sprawiedliwości należy podkreślić, że ówcześni dyplomacji polscy w ZSRR (KG RP w Charkowie oraz KG RP w Kijowie) robili wszystko co w swojej mocy, by przekazać prawdziwy i bardzo dramatyczny obraz sytuacji na Ukrainie władzom polskim.
Z informacji przekazywanych przez dyplomatów polskich wynika, że głód był wywołany celowo przez kierownictwo ZSRR. Obserwowano jego sztuczne nasilenie na terenie USRR, podczas gdy sytuacja tuż za granicą republiki, po stronie RFSRR, była nieporównywalnie lepsza.
Profesor Jan Jacek Bruski wystąpił z wykładami we Lwowie, w ramach XXXIX „Spotkań Ossolińskich” w Lwowskiej Narodowej Bibliotece Naukowej im. Wasyla Stefanyka, a także na Uniwersytecie Państwowym im. Iwana Franki (3.03.2014 r.)
Wykładowca zgodził się także spotkać z publicznością w iwano-frankowskim Centrum Kultury Polskiej i Dialogu Europejskiego w dn. 2.03.2014 r. Wystąpienie to zainaugurowało cykl „Razem dla wspólnej Europy”, który zagości na stałe w kalendarzu działalności centrum.
Jan Jacek Bruski – ur. 1969 r. w Zabrzu. Studia magisterskie ukończył na Uniwersytecie Śląskim w Katowicach, a od rozpoczęcia studiów doktoranckich (1993 r.) jest niezmiennie związany z Instytutem Historii Uniwersytetu Jagiellońskiego. Od 2000 r. adiunkt w Zakładzie Historii Najnowszej Instytutu Historii UJ. Doktorat uzyskał w 1999 r. na podstawie pracy Centrum Państwowe Ukraińskiej Republiki Ludowej na wychodźstwie w latach 1919-1924. Monografia polityczna. Habilitował się w 2011 r. na podstawie pracy Między prometeizmem a Realpolitik. II Rzeczpospolita wobec Ukrainy Sowieckiej, 1921-1926. Jest współautorem monografii Ukraina z serii „Historia państw świata w XX wieku” i autorem opracowania Hołodomor 1932-1933. Wielki Głód na Ukrainie w dokumentach polskiej dyplomacji i wywiadu.
Od 2000 członek Komisji Wschodnioeuropejskiej Polskiej Akademii Umiejętności, od 2007 r. członek Polsko-Czeskiego Towarzystwa Naukowego i Instytutu Kaszubskiego. Laureat nagrody Ministra Kultury i Sztuki (1999), Nagrody Krajowej Przeglądu Wschodniego, nagrody indywidualnej Ministra Edukacji Narodowej (2001) i nagrody im. Henryka Wereszyckiego i Wacława Felczaka (2010).
Źródło: www.lwow.msz.gov.pl
